सोमवार, ८ जून, २०१५

नवनव्या कार्यक्षेत्रांची माहिती करून घ्या! लोकसत्ता करिअर वृत्तान्त मुंबई दिनांक सोमवार ८ जून २०१५

दहावी-बारावीची परीक्षा दिलेल्या विद्यार्थ्यांना पुढील करिअरची दिशा सुस्पष्ट व्हावी, याकरता २९ व ३० मे रोजी मुंबईतील रवींद्र नाटय़ मंदिर येथे विद्यालंकार प्रस्तुत आणि आयटीएम ग्रूप ऑफ इन्स्टिटय़ूशन्स यांच्या सहकार्याने  'लोकसत्ता मार्ग यशाचा' या  परिसंवादाचे आयोजन करण्यात आले होते. या परिसंवादाचे उद्घाटन राज्याचे शिक्षणमंत्री विनोद तावडे यांच्या उपस्थितीत झाले. या परिसंवादात करिअर निवडीसंबंधित विविध पैलूंबाबत तज्ज्ञांनी केलेल्या मार्गदर्शनाचा संपादित अंश देत आहोत.
.
विवेक वेलणकर
करिअर समुपदेशक


सर्वप्रथम दहावी-बारावीची परीक्षा देणाऱ्या सर्वच विद्यार्थ्यांचे हार्दिक अभिनंदन! आणि पालकांचे त्याहीपेक्षा मनापासून अभिनंदन! कारण गेले वर्षभर तुम्ही तुमच्या पाल्यांमागे, 'अरे अभ्यास कर, अभ्यास कर' असा धोशा लावला असणार आणि तुमच्या मुलांनी तुमचे रक्त चांगलेच आटवले असणार. पण आता बारावीचा निकाल जाहीर झाला आहे आणि दहावीचाही काहीच दिवसांत जाहीर होईल. मग आता घराघरांत 'पुढे काय' या सार्वत्रिक प्रश्नाची चर्चा सुरू असेल. शेजारीपाजारी, नातेवाईक, मित्रमैत्रिणी सगळ्यांनीच या प्रश्नाचे उत्तर आपापल्या परीने देऊन तुम्हाला भंडावून सोडले असेल. पण एक लक्षात घ्या मित्रांनो, हा प्रश्न आताच्या वळणावर सर्वात महत्त्वाचा प्रश्न आहे. त्याचे उत्तर तुम्हीच शोधायला हवे. त्यासाठी मदत म्हणून हा प्रपंच!
आपल्याकडे करिअर किंवा दहावीनंतर शाखा निवडीच्या तीन पद्धती आहेत. यातील पहिली पद्धत म्हणजे निकाल लागल्यावर मिळालेल्या टक्क्यांनुसार कला-वाणिज्य-विज्ञान या शाखेची निवड करणे! दुसरी पद्धत म्हणजे नातेवाईकांच्या रेटय़ाला बळी पडणे आणि तिसरी पद्धत म्हणजे मित्र कोणत्या शाखेसाठी जात आहेत, ते पाहूनच आपली शाखा निवडणे! मात्र एक गोष्ट नेहमी लक्षात ठेवा, हे तीनही मार्ग प्रचंड घातक आहेत.
टक्के हा काही करिअर निवडीचा मार्ग असू शकत नाही. अमुक अमुक टक्के मिळाले, म्हणजे तुम्ही विज्ञान शाखेचीच निवड करायला हवी, असे अजिबात नाही. उलट जास्त टक्के असले आणि विज्ञान शाखेची आवड नसली, तर बिनदिक्कत इतर शाखा निवडावी. शाखा निवडताना प्रत्येक विद्यार्थ्यांने तीन कोष्टके तयार करावीत. शाळेत आपल्याला अभ्यास करण्यासाठी सर्वात जास्त आवडणारे, झेपणारे विषय, मध्यम आवडणारे, झेपणारे विषय आणि अजिबात न आवडणारे व झेपणारे विषय! या तीन कोष्टकांत शाळेतील आपले विषय बसवावेत. सर्वात जास्त आवडणारे विषय आणि तुम्हाला दहावीत मिळालेले टक्के, यांचे समीकरण जुळले, तर मग त्या शाखेची निवड करावी. 
हा झाला करिअर अथवा शाखा निवडीचा सोपा मार्ग! पण शास्त्रशुद्ध मार्गाने शाखा निवडायची असेल, तर मग अभिक्षमता चाचणी किंवा कल चाचणी हा उत्तम उपाय आहे. आता वर्षभर आधीच चाचण्या देऊन वैतागलेली दहावी-बारावीची मुले, 'ही कोणती बुवा नवीन चाचणी!' असे म्हणतात. पण ही अतिशय सोपी चाचणी आहे. ही चाचणी देण्यासाठी कोणत्याही अभ्यासाची गरज नसते. किंबहुना पाटी जेवढी कोरी ठेवाल, तेवढा तुमचा फायदा होईल. बरे, या चाचणीतील सकारात्मक मुद्दे नाही घेतलेत, तरी नकारात्मक मुद्दय़ांकडे नीट लक्ष द्या! तेवढे बाजूला ठेवून जे उरेल, त्याची निवड डोळे झाकून करा! पण तुमचा निर्णय निकाल लागण्याआधी होणे आवश्यक आहे.
आजकालच्या पालकांचे मला एक कळत नाही. सगळे पालक आपल्या मुलांबद्दल हमखास एकच गोष्ट सांगतात. 'डोकं अफाट आहे हो, पण अभ्यास करत नाही.' सगळ्यांचीच डोकी अफाट आणि सगळेच अभ्यास करत नाहीत! छान आहे. 'नाही हो, माझ्या मुलाची आकलनक्षमता तुलनेने कमी आहे,' असे सांगणारा माणूस लाखांतून एक सापडतो. पालकांनीही मुलांना त्यांची 'डोकी' स्वत: जोखण्याची संधी द्यायला हवी. मुलांनीही स्वत:चे विश्लेषण प्रामाणिकपणे करायला हवे. त्यानंतरच पुढील मार्ग जास्त सोपा होईल. 
आता आपण करिअरच्या काही मार्गाकडे पाहू या. करिअरचे काही मार्ग थेट दहावीनंतरच उघडे होतात. त्यातील सर्वात सोपा मार्ग म्हणजे आयटीआय! एके काळी आयटीआयला फारशी प्रतिष्ठा नव्हती. आयटीआयमध्ये शिकलेला मुलगा म्हणजे कामगार श्रेणीतील, असा एक समज होता. मात्र आयटीआय हा जगण्यासाठी आवश्यक असलेल्या गोष्टी शिकवणारा व्यवसायाभिमुख अभ्यासक्रम आहे. आता तर अनेक प्रतिष्ठित कंपन्यांनी काही आयटीआय दत्तक घेतले आहेत. त्यामुळे या कंपन्यांना लागणारे तंत्रकुशल मनुष्यबळ आयटीआयमधून तयार होते. परिणामी, हा अभ्यासक्रम पूर्ण केल्यावर थेट नोकरी मिळण्याचीही शक्यता वाढते. तसेच आता आयटीआय पूर्ण केल्यानंतर अभियांत्रिकीच्या पदविका अभ्यासक्रमाला प्रवेश घेणे शक्य बनले आहे. दहावीनंतर आणि बारावीपर्यंत व्होकेशनल अभ्यासक्रम, हादेखील उत्तम पर्याय आहे. 
होमसायन्स या अभ्यासक्रमाकडे आज अनुल्लेखाने बघितले जाते. वास्तविक मुलींसाठी हा अभ्यासक्रम उत्तम आहे. या अभ्यासक्रमात जीवनकौशल्ये शिकवली जातात. त्यात अंतर्गत सजावटीपासून स्वयंपाकापर्यंतच्या अनेक गोष्टी शिकवल्या जातात. हा पाच वर्षांचा पदवी अभ्यासक्रम आहे. त्यानंतर कार्यक्षेत्राची अनेक कवाडे उघडू शकतात.
आपल्याकडे मुलांची चित्रकला, रांगोळी आदी गुण अगदी नववीपर्यंत वाखाणले- मिरवले जातात. पण जसे दहावीचे वर्ष सुरू होते, तसा पालकांचा सूर बदलतो. 'बस करा रंग उधळणं, अभ्यास करा,' अशी तंबी दिली जाते. पण हीच कला पुढे आयुष्यात करिअर बनू शकते, हे आपल्यापैकी अनेकांना माहीत नसते. पण 'फाइन आर्ट्स' या विषयात डिप्लोमा केलेल्यांना करिअरच्या अनेक संधी उपलब्ध होऊ शकतात. यात मल्टिमीडिया अ‍ॅनिमेशनसाठी लागणारी अनेक कौशल्ये या डिप्लोमामध्ये शिकता येतात. सध्या मल्टिमीडिया अ‍ॅनिमेशन या प्रकाराला खूपच मागणी आहे.
दहावीनंतर अभियांत्रिकी शाखेच्या पदविका अभ्यासक्रमाला प्रवेश घेता येतो. याचे काही फायदे आहेत आणि काही तोटेही आहेत. सर्वप्रथम आपण फायदे बघू या. सर्वात महत्त्वाचं म्हणजे दहावीमध्ये चांगले गुण मिळाले असल्यास डिप्लोमासाठी उत्तम महाविद्यालयात प्रवेश मिळण्यात अडचण येत नाही. तसेच बारावीनंतर सीईटी, जेईई आदी परीक्षा देण्याची गरज पडत नाही. डिप्लोमा झाल्यावर डिग्रीच्या थेट दुसऱ्या वर्षांला प्रवेश घेणे शक्य असल्याने डिप्लोमानंतर डिग्री करण्याचा पर्यायही खुला राहतो. डिप्लोमामध्ये अभियांत्रिकीचा पाया पक्का झाल्यास डिग्री अभ्यासक्रमाला सामोरे जाणे सोपे होते. आणखी महत्त्वाचे म्हणजे अभियांत्रिकी डिप्लोमाच्या बळावर रेल्वेपासून लष्करापर्यंत आणि खासगी कंपन्यांतही नोकरी मिळू शकते. दहावीनंतर थेट डिप्लोमा करण्याचे काही तोटेही आहेत. सर्वात महत्त्वाचे म्हणजे, ज्यांनी आपल्या करिअरबद्दल विचार केलेला नाही, त्यांच्यासाठी हा अभ्यासक्रम नाही. दुसरा आणि सर्वात महत्त्वाचा तोटा म्हणा किंवा एक अट म्हणा, डिप्लोमाच्या तिसऱ्या वर्षांला तुम्हाला उत्तम गुण मिळाले, तरच तुम्हाला डिग्रीसाठी चांगले महाविद्यालय वा संस्था मिळू शकेल.
शेवटी विद्यार्थ्यांनी कोणतेही करिअर निवडले, तरी त्यात झोकून देऊन काम करण्याची तयारी ठेवायला हवी. त्याबाबत त्यांनी अमिताभ बच्चन 
यांचे उदाहरण डोळ्यांसमोर ठेवायला हवे. ४५ वर्षे करिअर करूनही त्यांची तळमळ अजूनही कमी झालेली नाही. शेवटी 'थ्री इडियट्स' या चित्रपटातील एक संवाद सगळ्यांनी लक्षात ठेवायला हवा, 'कामयाबी के पीछे मत भागो, काबील बनों.. कामयाबी पीछे आएगी'


विज्ञान- तंत्रज्ञानाच्या वाटा हजार

विज्ञान विद्याशाखेच्या विद्यार्थ्यांना बारावीनंतर वैद्यकीय, अभियांत्रिकी, माहिती तंत्रज्ञान, जैवतंत्रज्ञान आणि औषधनिर्माणशास्त्र यापलीकडेही अनेक कवाडे खुली असतात..

* वैद्यक शाखेला जाण्यास इच्छुक विद्यार्थ्यांनी देशपातळीवरील 'एआयपीएमटी'ची सीईटी देणे अत्यावश्यक आहे. देशभरातील सर्व सरकारी वैद्यकीय महाविद्यालयांतील १५ टक्के जागा या परीक्षेत उत्तीर्ण होणाऱ्या विद्यार्थ्यांसाठी उपलब्ध असतात.
* पशुवैद्यक हा अभ्यासक्रम सध्या दुर्लक्षित असला, तरी त्याला जागतिक स्तरावर आणि आपल्याकडेही उत्तम मागणी आहे. देशाबाहेरही उत्तम संधी असलेल्या या अभ्यासक्रमाकडे विद्यार्थ्यांनी मोठय़ा संख्येने वळायला हवे.
* फिजिओथेरपी, स्पीच थेरपी आणि बी.एस्सी. नर्सिग हे तीन अभ्यासक्रम मुलींसाठी उत्तम अभ्यासक्रम आहेत. नर्सिग केलेल्या मुलींना परदेशांतही उत्तम संधी मिळते. नर्सिग क्षेत्राद्वारे देशाबाहेर जाणाऱ्या मुलींची संख्या सॉफ्टवेअर अभियंत्यांपेक्षाही जास्त आहे.
* महाराष्ट्रात सध्या अभियांत्रिकी शाखेतील ७० प्रकारचे अभ्यासक्रम उपलब्ध आहेत. त्यात पेट्रोलियम अभियांत्रिकी, पर्यावरण अभियांत्रिकी, ऊर्जा अभियांत्रिकी अशा अनेक शाखांचा समावेश आहे. नजिकच्या भविष्यकाळात महत्त्व प्राप्त होणाऱ्या या शाखांचा विचारही विद्यार्थ्यांनी करायला हवा.
* र्मचट नेव्ही हेदेखील एक साहसी करिअर विज्ञान शाखेतील मुलांना खुले आहे. मात्र, हे क्षेत्र इतरांहून वेगळे आहे. या अभ्यासक्रमाचे शुल्क जास्त असले, तरी नंतर या नोकरीचे वेतनही त्याच पटीत भरभक्कम मिळते. 
* वैमानिक होणे, ही अनेकांची महत्त्वाकांक्षा असते. त्यासाठी बारावीत विज्ञान शाखेत भौतिकशास्त्र- रसायनशास्त्र आणि गणित हा अभ्यासगट घेणे आवश्यक आहे. अनेक खासगी वैमानिक प्रशिक्षण संस्था यासंबंधीचे प्रशिक्षण देतात. त्यात रायबरेली येथील इंदिरा गांधी राष्ट्रीय उडान संस्था ही अग्रणी संस्था आहे. 
* अवकाश संशोधनामध्ये जाण्यास इच्छुक विद्यार्थ्यांसाठी इस्रो संस्थेत प्रशिक्षण घेता येते. मात्र, तेथील प्रवेशासाठी त्रिवेंद्रम येथील आयआयएसटी या संस्थेत प्रवेश मिळवणे योग्य ठरते. बारावीनंतर या संस्थेमार्फत चार वर्षांचा अभ्यासक्रम पूर्ण करता येतो. मात्र, संस्थेत प्रवेश घेण्यासाठी जेईई मेन्स आणि बारावीचे गुण एकत्रितपणे ग्राहय़ धरले जातात. 
* विज्ञान शाखेत संशोधन करायचे असल्यास प्रशिक्षणाचे अनेक मार्ग खुले आहेत. आयआयएसईआर या संस्थेमध्ये पाच वर्षांचा संशोधन अभ्यासक्रम आहे. या अभ्यासक्रमात ५० टक्के जागा बारावीच्या गुणांवर मिळतात. या अभ्यासक्रमाबरोबर एनआयएसइआर संस्थेतही संशोधनासाठी अभ्यासक्रम आहेत. 
* दहावीनंतर पुढील किमान दहा वर्षे शिकण्यात स्वारस्य आणि आर्थिक पाठबळ असलेल्यांना बायोटेक्नॉलॉजी या क्षेत्रात संशोधन करण्याचा पर्याय निवडता येईल. या क्षेत्रात एम.एस्सी. आणि पीएच.डी. या पदव्या घेऊन पुढे संशोधन करता येऊ शकते.


विद्याशाखा कोणतीही असो..

करिअरचे अनेक पर्याय असेही आहेत, ज्यासाठी तुम्ही कोणत्याही शाखेतून शिक्षण घेत असलात, तरी काहीच फरक पडत नाही. म्हणजे कला-वाणिज्य-विज्ञान अशा कोणत्याही शाखेतील विद्यार्थ्यांसाठी या अभ्यासक्रमांची दारे उघडू शकतील..
* विधि या विषयात करिअर करायचे असेल, तर बारावी उत्तीर्ण झालेले विद्यार्थी नॅशनल लॉ स्कूलमध्ये प्रवेश घेऊ शकतात. त्यासाठी बारावीनंतर सीएलएटी ही परीक्षा द्यावी लागते. त्यानंतर देशातील विविध शहरांत असलेल्या या नॅशनल लॉ स्कूलमधून कायद्याचे शिक्षण घेऊन तुम्ही करिअरची वाट निवडू शकता.
* हॉटेल मॅनेजमेण्ट या क्षेत्रालाही शाखेचे बंधन नाही. कोणत्याही शाखेचा विद्यार्थी बारावीनंतर या अभ्याक्रमासाठी प्रवेश घेऊ शकतो. मात्र, त्याकरता राष्ट्रीय पातळीवरील सीईटी देणे बंधनकारक आहे. महाराष्ट्राच्या स्वतंत्र सीईटीत उत्तीर्ण झालात तर राज्यभरातील नामांकित संस्थांमधून हा अभ्यासक्रम पूर्ण करता येतो. त्याशिवाय हॉटेल मॅनेजमेण्टचा तीन वर्षांचा डिप्लोमा अभ्याक्रमही अनेक संस्थांमध्ये उपलब्ध आहे.
* चित्रकलेत गती असलेल्या आणि गणित उत्तम असलेल्या विद्यार्थ्यांना वास्तूशास्त्र या विषयातही करिअर घडवता येईल. त्यासाठी बारावीनंतर नाटा ही परीक्षा द्यावी लागते. 
* बॅचलर ऑफ फाइन आर्ट्स या पदवीसाठीही सीईटी परीक्षा होते. हा पर्याय सर्व शाखांतील विद्यार्थ्यांना खुला आहे.
* डिझायनिंग या विषयात करिअरच्या अनेक संधी उपलब्ध आहेत. डिझायनिंगमध्येही इंटिरिअर, फॅशन, प्रॉडक्ट असे अनेक प्रकार आहेत. अहमदाबादची नॅशनल इन्स्टिटय़ूट ऑफ डिझायनिंग ही संस्था या अभ्यासक्रमासाठी सर्वोत्तम आहे. या संस्थेच्या प्रवेशासाठी बारावीनंतर प्रवेश परीक्षा द्यावी लागते. ं
* मास कम्युनिकेशन आणि पत्रकारिता या अभ्यासक्रमांसाठीही बारावीनंतर कवाडे खुली होतात. त्यासाठी विद्याशाखेची अट नाही. 
* सर्व विद्याशाखांच्या पदवीधरांना यूपीएससी, एमपीएससी, बँकिंग, स्टाफ सिलेक्शन अशा स्पर्धा परीक्षा देता येतात.



करिअरमधील यशासाठी'सॉफ्ट स्किल्स'आवश्यक! लोकसत्ता करिअर वृत्तान्त मुंबई दिनांक सोमवार ८ जून २०१५

दहावी-बारावीची परीक्षा दिलेल्या विद्यार्थ्यांना पुढील करिअरची दिशा सुस्पष्ट व्हावी, याकरता २९ व ३० मे रोजी मुंबईतील रवींद्र नाटय़ मंदिर येथे विद्यालंकार प्रस्तुत आणि आयटीएम ग्रूप ऑफ इन्स्टिटय़ूशन्स यांच्या सहकार्याने  'लोकसत्ता मार्ग यशाचा' या  परिसंवादाचे आयोजन करण्यात आले होते. या परिसंवादाचे उद्घाटन राज्याचे शिक्षणमंत्री विनोद तावडे यांच्या उपस्थितीत झाले. या परिसंवादात करिअर निवडीसंबंधित विविध पैलूंबाबत तज्ज्ञांनी केलेल्या मार्गदर्शनाचा संपादित अंश देत आहोत..

गौरी खेर
संस्थापक, हॉस्पिटॅलिटी कोरम


एकाच प्रकारचे शिक्षण घेऊनही काहीजण अधिक यशस्वी होतात आणि काही मागे पडतात, याचे कारण सॉफ्ट स्किल्समध्ये दडलेले आहे. सॉफ्ट स्किल्समध्ये नेतृत्वगुण, वर्तणूक, सहनशीलता, समोरच्याचे ऐकून घेण्याचे कौशल्य, संभाषणचातुर्य अशा अनेक गोष्टींचा समावेश असतो, ज्या यशस्वी जीवन जगण्यासाठी 
आवश्यक असतात. 
'फिक्की' या संघटनेच्या 'इंडिया स्किल रिपोर्ट २०१४'मध्ये आपल्या देशातील एकूण पदवीधरांपैकी ५० टक्के पदवीधर नोकरीच्या बाजारपेठेत अपात्र ठरतात आणि त्यामागील अनेक कारणांपैकी एक महत्त्वाचे कारण म्हणजे सॉफ्ट स्किल्सचा अभाव, असे नमूद केले आहे. यातूनच 'सॉफ्ट स्किल्स'चे महत्त्व अधोरेखित होते. 
१९९०च्या जागतिकीकरणानंतर आपल्याकडच्या कॉर्पोरेट क्षेत्रात बराच बदल झाला. भारतात पाऊल रोवणाऱ्या परदेशी कंपन्यांची कार्यसंस्कृती वेगळी होती. भाषा, संस्कृती वेगळी असणाऱ्या कर्मचारीवर्गात समन्वय राखण्यासाठी कंपन्यांना आपल्या कर्मचाऱ्यांसाठी सॉफ्ट स्किल्सच्या प्रशिक्षणाची गरज 
भासू लागली. या नव्या कार्यसंस्कृतीने आपल्या कामाच्या अनेक संकल्पना मूळापासून बदलल्या. आजच्या काळात तुम्ही 'अपडेटेड' नसाल तर लवकरच 'आऊटडेटेड' होता, हे तुम्ही लक्षात घ्यायला हवे. 
प्रत्यक्ष काम करण्यासाठी लागतात ती 'हार्ड स्किल्स'. ती आपल्याला अभ्यासक्रमातून, शिक्षणातून मिळतात. मात्र, या व्यतिरिक्त व्यक्तिमत्त्वाशी संबंधित जी काही कौशल्ये असतात, ती म्हणजे सॉफ्ट स्किल्स. सॉफ्ट स्किल्समुळे आपल्या 'हार्ड स्किल्स'ना चकाकी येते.
भावनिक बुद्धिमत्ता आणि सॉफ्ट स्किल्समुळे आपल्या करिअरची वाट सुकर बनते. संवादकौशल्य, वेळेचे व्यवस्थापन, तणाव व्यवस्थापन, वाटाघाटींचे कौशल्य, श्रवणकौशल्य या कौशल्यांचे महत्त्व महाविद्यालयीन शिक्षण घेतानाच लक्षात घ्यायला हवे. आजच्या कॉर्पोरेट जगतात काही एटिकेट पाळणे नितांत आवश्यक असते. आपली देहबोली, हावभाव याविषयीचे मॅनरिझम कटाक्षाने पाळावे लागतात. फोनवर बोलण्याचे संकेत, ई-मेल एटिकेट मुलांनी माहिती करून घ्यायला हवेत. सीव्ही कसा लिहावा, मुलाखत देताना कुठल्या गोष्टींचे भान ठेवावे, गटचर्चेत आपली कामगिरी उंचावण्यासाठी काय करता येईल, हे विद्यार्थिदशेत जाणून घेणे त्यांच्या पुढच्या करिअरला पूरक ठरते. सोशल मीडियातील तुमच्या वावरावरही कंपन्यांची नजर असते, हे मुलांनी लक्षात ठेवायला हवे. वागण्या-बोलण्याचे हे सारे संकेत जाणून घेणे कॅम्पसमधून थेट कॉर्पोरेट जगतात उडी मारताना अत्यावश्यक ठरतात.
आज इंग्रजीवर प्रभुत्व मिळवणे अनिवार्य आहे. इंग्रजीतून संवाद साधण्यासोबतच व्यापारविषयक वाटाघाटी, ई-मेल अथवा अहवाल लेखन आणि सादरीकरणासाठी इंग्रजी भाषेवर पकड मिळवणे आजच्या कॉर्पोरेट जगतात महत्त्वाचे आहे. 
सॉफ्ट स्किल्स ही जीवन कौशल्ये असतात. ती आपल्याला जन्मभर पुरतात. ती एखाद्या कार्यशाळेतील सहभागाने साध्य होत नाहीत तर त्यावर आपल्याला सतत काम करावं लागतं. जितके तुम्ही घरच्या सुरक्षित वातावरणाच्या पलीकडे झेपावत बाहेरच्या जगाचा अनुभव घ्याल, तितक्या या गोष्टी तुमच्यात अधिकाधिक विकसित होतील. जितक्या उत्साहाने आणि पुढाकार घेऊन तुम्ही नव्या गोष्टी शिकाल किंवा अनुभवाल तितका त्याचा अधिक लाभ तुम्हाला तुमच्या करिअरमध्ये होईल. त्यासाठी छंद जोपासा. लहान-मोठे अभ्यासक्रम शिका. शिक्षण घेतानाच आर्थिक मोबदल्याची अपेक्षा न ठेवता कामाचा अनुभव घ्या. काम केल्याने परिपक्वता येते. आपला र्सवकष दृष्टिकोन विकसित व्हायला यामुळे मदत होते. आपल्याला ज्या विषयाची आवड आहे किंवा ज्यात करिअर करायचे आहे, अशा क्षेत्रांत काम करण्याचा अनुभव किंवा अशा क्षेत्रात काम करणाऱ्या व्यक्तींशी केलेला संवाद उपयोगी पडतो. पालकांनीही मुलांच्या या गोष्टींकडे सकारात्मक दृष्टीने पाहायला हवे. याला लष्कराच्या भाकऱ्या भाजण्याचे उद्योग म्हणून हिणवू नये. 
महाविद्यालयाच्या सांस्कृतिक कार्यक्रमांत भाग घेतल्यानेही व्यक्तिमत्त्वाला अनेक पैलू पडतात. कुठल्याही प्रकारची कार्यशाळा व प्रशिक्षण न घेता हे साध्य करता येते. महाविद्यालयीन व आंतरमहाविद्यालयीन वादविवाद स्पर्धा, नाटय़ स्पर्धा, गिर्यारोहण मोहिमा यासारख्या उपक्रमांमध्ये सहभागी होणे अशा कितीतरी गोष्टी महाविद्यालयीन वर्षांमध्ये तुम्हाला करता येतील आणि या गोष्टी तुमच्या 'सीव्ही'वर कायम राहतील, हे ध्यानात घ्या. 
सॉफ्ट स्किल्स विकसित करण्याच्या दृष्टीने अफाट वाचन उपयुक्त ठरते. ज्यांनी आपल्या कर्तृत्वाने जग जिंकले अशा व्यक्तींची चरित्रे, आत्मचरित्रे वाचल्यानेही आपला दृष्टिकोन विस्तारण्यास 
मदत होते. नोकरीच नव्हे तर व्यवसाय करू इच्छिणाऱ्यांनादेखील याचा फायदा होतो. आपले वक्तव्य, सादरीकरण कसे असावे याकरता 'यूटय़ूब'वरील 'टेड टॉक' जरूर बघा, ऐका. 
एखाद्या स्वयंसेवी संस्थेसोबत काम करण्याचा अनुभवही आपल्याला बरेच काही शिकवून जातो. या संस्थांच्या निमित्ताने फिल्ड व्हिजिटचा अनुभव मिळतो. कुठल्या कामातून, अनुभवातून तुम्हाला तुमचे खरे करिअर सापडेल हे सांगता येत नाही. त्यामुळे, सतत नवनवीन गोष्टी करण्याचा प्रयत्न करा. अशा सवयी स्वत:ला जडवा, ज्या तुम्हाला तुमच्या अभ्यासात आणि नंतर करिअरमध्ये उपयोगी पडतील. उदा. वेळेचे व्यवस्थापन, नियमित व्यायाम.
करिअरला उपयोगी ठरणाऱ्या या सॉफ्ट स्किल्सच्या विकासासाठी महाविद्यालयीन वर्षांमध्येच गुंतवणूक करा. जेणेकरून याचे सकारात्मक परिणाम तुम्हाला शिक्षण झाल्यावर नोकरीच्या बाजारपेठेत उतरल्यानंतर जाणवतील. सॉफ्ट स्किल्समुळे तुमच्या अंगभूत गुणांना अधिक झळाळी येते आणि तुमचं व्यक्तिमत्त्व अधिक समृद्ध बनतं..


क्षमतेनुसार अभ्यासक्रम निवडा.. लोकसत्ता करिअर वृत्तान्त मुंबई दिनांक सोमवार ८ जून २०१५

दहावी-बारावीची परीक्षा दिलेल्या विद्यार्थ्यांना पुढील करिअरची दिशा सुस्पष्ट व्हावी, याकरता २९ व ३० मे रोजी मुंबईतील रवींद्र नाटय़ मंदिर येथे विद्यालंकार प्रस्तुत आणि आयटीएम ग्रूप ऑफ इन्स्टिटय़ूशन्स यांच्या सहकार्याने  'लोकसत्ता मार्ग यशाचा' या  परिसंवादाचे आयोजन करण्यात आले होते. या परिसंवादाचे उद्घाटन राज्याचे शिक्षणमंत्री विनोद तावडे यांच्या उपस्थितीत झाले. या परिसंवादात करिअर निवडीसंबंधित विविध पैलूंबाबत तज्ज्ञांनी केलेल्या मार्गदर्शनाचा संपादित अंश देत आहोत..

नीलिमा आपटे
अभिक्षमता मापन विभाग प्रमुखज्ञानप्रबोधिनी संशोधन संस्थापुणे

अ‍ॅप्टिटय़ूड टेस्ट करण्याचं योग्य वय म्हणजे १४-१५ या वयोगटातील मुलं. म्हणजेच विद्यार्थी नववी-दहावीत जातो ते वय. कारण तोपर्यंत मुलाच्या विविध क्षमतांचा विकास सुरू असतो. 
अभ्यासक्रम निवडताना कल, आवड आणि क्षमता या त्रयींचा विचार करावा लागतो. अ‍ॅप्टिटय़ूड टेस्टमुळे आपल्या क्षमता जाणून घेता येतात आणि ज्या क्षमता विकसित झालेल्या नाहीत, त्यांच्या विकासासाठी प्रयत्न करता येतात.
गुणांच्या टक्केवारीवर विद्यार्थी अभ्यासक्रम निवडतात. पण अभ्यासक्रम निवडताना केवळ हा एकमेव निकष मानू नये. त्या विषयाची आवड, गती आणि आपल्याला तो अभ्यासक्रम पुढे कितपत झेपेल याचाही विचार व्हायला हवा. अभ्यासक्रम निवडताना मुलांनी पालकांच्या, मित्रमैत्रिणींच्या अथवा नातेवाईकांच्या अपेक्षांचे ओझे बाळगू नये आणि पालकांनीही मुलांना हे ओझे अजिबात येणार नाही याची काळजी घेणे अत्यावश्यक आहे. यासाठी मुले आणि पालकांमध्ये सुसंवाद असायला हवा. या सुसंवादातून दहावी-बारावीच्या वर्षांत अभ्यासाचा, परीक्षेच्या निकालाचा आणि नंतर अभ्यासक्रम निवडीचा जो अवाजवी ताण निर्माण झालेला असतो तो निवळण्यास मदत होते. मूल पुढे काय शिकू इच्छिते हे पालकांनी समजून घ्यायला हवे आणि मूल निवडू इच्छिणाऱ्या अभ्यासक्रमाबाबतची वास्तव परिस्थिती पालकांनी जाणून घ्यायला हवी. म्हणजे तो अभ्यासक्रम त्याला झेपेल का, अभ्यासक्रमाची फी, घरची आर्थिक परिस्थिती वगैरे.. हे सारे केवळ मुलं आणि पालक यांच्या सुसंवादातूनच शक्य होते.
टीनएजमध्ये मुलांवर मित्रमैत्रिणींचा प्रभाव अधिक असतो. मात्र, मित्रमैत्रिणींनी निवडला, म्हणून तोच अभ्यासक्रम तुम्ही निवडू नका. तुम्हाला जे रुचतं, पेलतं ते करा. आपल्याला ज्या क्षेत्रात काम करायचं आहे त्याची माहिती आतापासूनच करून घ्या. त्या क्षेत्रातील व्यक्तींशी संवाद साधल्यास खूप माहिती मिळते. फावल्या वेळात त्या क्षेत्रांविषयी वाचा तसेच सुटीच्या दिवसांत त्या क्षेत्रात कामाचा अनुभव मिळाला तर अवश्य घ्या. असा कामाचा अनुभव तुम्हाला पुढे नक्की उपयोगी पडतो. 
ज्या क्षेत्रात प्रवेश करायचा आहे, त्या क्षेत्रातील उपशाखांची, वेगवेगळ्या अभ्यासक्रमांची आणि करिअर संधींची माहिती याची माहिती करून घेणे केव्हाही चांगले. 
अभ्यासक्रम निवडताना आपला स्वभावधर्म काय आहे ते समजून उमजून निवडा. काहींना जखमा, रक्त पाहिल्यानंतर भीती वाटते. त्यांनी जर वैद्यकीय क्षेत्र निवडले तर त्यांना त्रास होऊ शकतो. अर्थात ही भीती घालविण्याचेही अनेक पर्याय असतात. अत्यंत भावनाप्रधान असणारी व्यक्ती मानसोपचार तज्ज्ञ झाल्यास काम करताना त्या व्यक्तीला त्रास होऊ शकतो. करिअर निवडताना तो आपल्या व्यक्तिमत्त्वाशी मिळताजुळता हवा. एखादा अभ्यासक्रम निवडताना त्या क्षेत्रात आवश्यक ठरणाऱ्या क्षमता आपल्यात आहेत का, याकडे लक्ष द्या. जर एखाद्या विद्यार्थ्यांला अभियांत्रिकी शाखेत जायचे असेल तर त्यासाठी आवश्यक ठरणारे तांत्रिक गोष्टी शिकण्याची आवड आणि कल आपल्यात आहे का याचा विचार व्हायला हवा.
जर दहावी आणि बारावीच्या परीक्षांमध्ये मनासारखे गुण मिळाले नाहीत तर त्यामुळे कोमेजून जाण्याचे कारण नाही. पालकांनीही अभ्यासाच्या पलीकडे आपल्या पाल्यात कुठल्या क्षमता आहेत, हे लक्षात घ्यायला हवं आणि त्यानुसार ज्या क्षेत्रात त्याला गती आणि आवड असेल तिथे जाण्यासाठी मुलाला उत्तेजन द्यायला हवं. 
अनेकदा या परीक्षांमध्ये मुलांना आलेल्या अपयशाचे कारण हे त्यांना या परीक्षांची वाटणारी भीती आणि त्यामुळे अभ्यासाचा आलेला तणाव हा असतो. अशा तणावाचा सामना मुलांना करायला लागू नये, यासाठी मुलांनी अभ्यासाचे नियोजन करायला हवे. त्याखेरीज दहावी-बारावीच्या वर्षांत तणाव निवळण्यासाठी नियमित व्यायाम, खेळ आणि छंदांचा मोठा उपयोग होतो. खेळ, व्यायाम, छंदाची जोपासना यामुळे ताजतवानं व्हायला मदत होते. त्यामुळे 'अभ्यास एके अभ्यास'चा अट्टहास मुलांनी आणि त्यांच्या पालकांनी बाजूला ठेवायला हवा. मात्र, तरीही काही विद्यार्थ्यांना परीक्षेच्या तणावामुळे घाबरेघुबरे होणे, काहीही न आठवणे अथवा वारंवार आजारी पडणे असे होते. अशा वेळी समुपदेशकाची अथवा वैद्यकतज्ज्ञाची मदत घ्यायला हवी. 
दहावीनंतरच्या पुढच्या अभ्यासात स्वयंअध्ययन महत्त्वाचे असते. त्यात विद्यार्थ्यांने पाठांतरापेक्षा विषयाच्या मूलभूत संकल्पना समजून घ्यायला हव्या. जर त्या विषयात रुची असेल तर स्वयंअध्ययनही उत्तम जमते. अन्यथा, स्वयंअध्ययनाअभावी विद्यार्थ्यांची फरफट होते आणि अभ्यासात मागे पडल्याने मुलांना नैराश्य, आत्मविश्वासाचा अभाव अशा त्याच्या व्यक्तिमत्त्वावर घाला घालणाऱ्या समस्या उद्भवू शकतात. म्हणूनच विद्याशाखेची अथवा अभ्यासक्रमांची निवड विद्यार्थ्यांनी काळजीपूर्वक करणे आवश्यक आहे.
पूर्ण विचारांती एखादा अभ्यासक्रम निवडला तर त्यात यश मिळवणं हे केवळ विद्यार्थ्यांच्या प्रयत्नांवर अवलंबून असते. जिद्द आणि कठोर मेहनतीला पर्याय नाही. इंटरनेटचा आणि स्मार्टफोनचा अतिवापर प्रगतीच्या आड येतो, याचे भान विद्यार्थ्यांनी ठेवायला हवे. 
दहावी-बारावीतील विद्यार्थ्यांचे वेळापत्रक अत्यंत व्यग्र आणि तणावपूर्ण असते. अभ्यासाचा ताण, थकवा दूर करण्यासाठी घरचा समतोल आहार आवश्यक असतो. अन्यथा, मुलांची चिडचिड, आरडाओरडा, थकवा असे प्रकार होतात.
प्रत्येक मुलाची बौद्धिक क्षमता वेगळी असते, हे लक्षात घेत करिअरची निवड करायला हवी. अभ्यासात मागे पडणाऱ्या मुलांना व्यावसायिक शिक्षणाद्वारे स्वावलंबी बनविण्याचा मार्ग उपलब्ध आहे. ज्या मुलांना अभियांत्रिकीसारख्या विद्याशाखेत जायचं आहे, त्यांनी लक्षात घ्यायला हवे की, एकदा का प्रवेश मिळाला की काम फत्ते, असे नसते. कारण अभियांत्रिकीच्या प्रत्येक वर्षी निकालामध्ये सातत्य लागते. दरवर्षी गुणांचा आलेख प्रथम श्रेणीत असलात तरच कॅम्पस प्लेसमेंटद्वारे उपलब्ध होणाऱ्या नोकरीच्या संधींचा लाभ घेता येईल. 
क्रमिक अभ्यासासोबत व्यवहारज्ञान, इतरांच्या भावना समजून घेणे या भावना विद्यार्थ्यांमध्ये विकसित व्हायला हव्या. माणसं ओळखण्याचे कसब मुलांना जमायला हवं. सर्वात महत्त्वाचे म्हणजे आपल्या भावभावनांचे व्यवस्थापन मुलांना करता यायला हवे.





गुरुवार, १२ मार्च, २०१५

घरबसल्या जगाची सफर

इंटरनेट, दूरदर्शन, मोबाइल फोन इत्यादी साधनांमुळे आज संपूर्ण जग जवळ आले आहे. नवीन व्यवसाय, रोजगारांच्या संधी देशोदेशी उपलब्ध होत आहेत. त्यांचा वापर करण्यासाठी आपल्याला सर्व जगाचे भान ठेवणेही तेवढेच गरजेचे झालेले आहे. आणि जगाचे ज्ञान करून घेण्याचा एक महत्त्वाचा स्रोत म्हणजे जगाचा एॅटलास.

शाळेत असताना जिल्हा, राज्य, संपूर्ण भारत देशाचा, जगाचा भूगोल आपण जाणून घेतला होता. त्यावेळी ही माहिती आपण पृथ्वीचा गोल, भिंतीवरील किंवा पुस्तकातील नकाशे याद्वारे घेत होतो. परंतु इंटरनेटमुळे आता ही माहिती एका क्लिकवर उपलब्ध झाली आहे. ही माहिती मनोरंजक पद्धतीने, नेमके प्रश्न विचारून आपल्याला मिळवता येते. नकाशांसहित विविध देश, प्रांत, शहर, रस्ते, रेल्वे, विमान तसेच जल मार्ग यांची माहिती देणा-या अनेक साइटस इंटरनेटवर तुम्हाला दिसतील. त्यातील एक प्रातिनिधिक साइट म्हणजे www.worldatlas.com


या साइटवर जगातील सर्व खंडांची म्हणजेच आफ्रिका, आशिया, अमेरिका, युरोप, ऑस्ट्रेलिया इत्यादींची माहिती उपलब्ध आहे. येथे प्रत्येक देशातील प्रसिद्ध व्यक्तिमत्त्वे, तिथल्या ठळक गोष्टी जसे की, देशाची राजधानी, लोकसंख्या, चलन, प्रतीके, झेंडे, भौगोलिक आणि ऐतिहासिक माहिती, विविध प्रकारची आकडेवारी असे सविस्तर ज्ञान आपल्याला होते. एखादा पत्ता शोधण्याची सोय, चलनाचा कन्व्हर्टर, दोन शहरांतील अंतर काढण्याची सोय येथे उपलब्ध करून दिली आहे. जगभरातली पर्यटन स्थळांची माहितीही येथे नमूद केली आहे. संबंधित वहातूक व्यवस्था, विमानतळ, रेल्वे इत्यादींची माहिती येथे दिली आहे.


आपले ज्ञान तपासून पाहू इच्छिणाऱ्या वाचकांसाठी तसेच अभ्यासूंसाठी प्रश्न विचारण्यात येतात. आणि अचूक उत्तर प्रथम देणाऱ्यांना बक्षिसेही दिली जातात. तुम्हाला भौगोलिक, नकाशा किंवा प्रवासासंबंधी प्रश्न असल्यास ते विचारण्याची सोय या साइटवर आहे. हे प्रश्न विचारण्यासाठी तुम्हाला विविध भाषांचा पर्यायही दिलेला आहे. 


या साइटवर प्रवासी लोकांनी काढलेले मन मोहून टाकणारे सुंदर फोटो आणि व्हिडीओ या साइटची शोभा वाढवतात. यातील लिस्ट या पर्यायामध्ये उपयुक्त माहिती एकत्रितपणे वर्गवारी करून दिलेली आहे. ही साइट तुम्हाला आवडेल याची खात्री वाटते.

- मनाली रानडे
manaliranade84@gmail.com


LINK: http://www.loksatta.com/tech-it-news/world-tour-from-home-1077397/

बुधवार, ११ मार्च, २०१५

गटचर्चेत सहभागी होताना..

व्यवस्थापन महाविद्यालये तसेच काही तंत्रशिक्षण, व्यावसायिक अभ्यासक्रमांना प्रवेश घेताना लेखी परीक्षा आणि मुलाखतीसोबत'गटचर्चा'(ग्रूप डिस्कशन) हा अनिवार्य टप्पा पार करावा लागतो. गटचर्चेच्या वेळेस दिलेल्या विषयावर चर्चा करताना उमेदवाराच्या काही क्षमतांचे अवलोकन तज्ज्ञांद्वारे केले जाते. प्रामुख्याने उमेदवाराची समूहातील वर्तणूक, त्याची सांघिक वृत्ती, नेतृत्त्व क्षमता, स्वत:चे म्हणणे मांडण्याचे कसब अशा अनेक क्षमतांचा कस लागतो. गटचर्चा ही शक्यतो आठ-दहा जणांच्या समूहामध्ये ३० ते ४० मिनिटांत होते. गटचर्चेचा विषय मात्र बहुतांश वेळा चर्चा सुरू करण्याच्या वेळेस जाहीर केला जातो. त्यामुळे विषयाची पूर्वतयारी करायला वेळ मिळेलच, याची खात्री नसते.

या गुणांची चाचणी होते..


तुम्ही इतरांशी किती चांगल्या प्रकारे संवाद साधू शकता, दुसऱ्यांचे विचार किती मोकळेपणे स्वीकारता, गटचर्चा तुम्ही किती लक्षपूर्वक ऐकत आहात आणि त्यात सहभागी होत आहात, समूहाची उद्दिष्टे आणि स्वत:ची उद्दिष्टे यांना तुम्ही कशा प्रकारे महत्त्व देता हे या चर्चेतील तुमच्या कामगिरीतून अजमावले जाते. 
गटचर्चेतून तुमचे संभाषणकौशल्य, आंतरसंबंध जपण्याची कला, नेतृत्वगुण, प्रेरणादायी व्यक्तिमत्त्व, तार्किक विचारक्षमता, सृजनशीलता, चिकाटी, लवचीकपणा, दुसऱ्याच्या विचारांचा आदर करण्याची क्षमता या गुणांची चाचणी होते.


तुमचा अपेक्षित सहभाग-


* तुम्ही बोलण्यात वाकबगार असायला हवे. तुम्ही नवीन, व्यावहारिक कल्पना मांडायला हव्या. 
* चर्चेच्या वेळेस तुम्ही घेतलेली एक भूमिका कायम असावी. मात्र, दुसऱ्यांचे विचार खुल्या मनाने समजून घेण्याची तुमची तयारीही दिसायला हवी.
* समाजकारण-राजकारण-व्यापार-आर्थिक-विज्ञान-तंत्रज्ञान यांसारख्या विविध विषयांवरील सखोल ज्ञान ही तुमची जमेची बाजू असते.
* स्पष्ट शब्दोच्चार व देहबोली यांच्यावर मेहनत घ्या. 
* चर्चेला दिलेल्या विषयासंबंधी तुमच्या मनात गोंधळ असेल तर चर्चेची सुरुवात तुम्ही करू नका. अपुरे ज्ञान व चुकीच्या दृष्टिकोनामुळे नकारात्मक प्रभाव पडू शकतो. त्यापेक्षा दुसऱ्यांचे बोलणे लक्षपूर्वक ऐका. त्यातून तुम्हाला काही मुद्दे सुचू शकतात व तुम्ही चर्चेत सहभाग घेऊ शकता.
* तुमची भाषा साधी सरळ असावी. बोलण्यात स्पष्टवक्तेपणा असावा. भाषेचा वापर जपून करा. अपशब्द वापरू नका.
* चर्चेच्या शेवटी तुम्ही निर्णायक मुद्दय़ावर सहमती, असहमती किंवा तटस्थता दर्शवू शकता.
* चर्चेदरम्यान सहभागी उमेदवारांशी आपुलकीने बोला. बोलताना नजरेस नजर मिळवून आत्मविश्वासाने बोलावे. 
* दुसऱ्याचे बोलणे लक्षपूर्वक ऐकावे. त्याच्या मुद्दय़ाशी सहमत असल्यास होकारार्थी मान डोलवावी.
* बोलताना प्रत्येकाशी संवाद साधत आहात, असे दिसू द्या. एकाच व्यक्तीकडे बघून बोलू नका.


काय करावे? 


* समूहातील प्रत्येकाशी प्रसन्न चेहऱ्याने बोला.
* प्रत्येकाच्या मताचा आदर करा.
* तुमची असहमती नम्रपणे व्यक्त करा.
* बोलायला सुरुवात करण्याआधी त्या विषयाचा वेगवेगळ्या बाजूंनी विचार करा.
* विषयाशी संबंधित मुद्दय़ावरच बोला. पाल्हाळिक बोलू नका.
* बोलताना देहबोलीचे शिष्टाचार पाळा.
* समोरच्याचा एखादा मुद्दा आवडल्यास त्यावर सहमती दाखवा.

काय करू नये?

* तुमच्या मताचे खंडन केले तर ओरडून बोलू नका.
* अनावश्यक हालचाली करू नका (जसे बोट नाचवणे, टेबलावर टकटक करणे, सतत पाय हलवणे इत्यादी)
* चर्चेवर वर्चस्व गाजवण्याचा अट्टहास बाळगू नका.
* बोलणाऱ्याला मध्येच थांबवू नका. त्याचे बोलणे पूर्ण होण्याची वाट पाहा.


कामगिरी उत्तम व्हावी म्हणून..


* चर्चेदरम्यान इतरांचे वक्तव्य काळजीपूर्वक ऐका आणि नंतरच तुमची प्रतिक्रिया द्या किंवा त्या मुद्दय़ांच्या आधारे आपले म्हणणे मांडा. त्यावरून तुमची सांघिकवृत्ती दिसून येते.
* चर्चेसाठी दिलेल्या विषयाबाबत तुम्हाला विविधांगी माहिती असणे अपेक्षित असते. समस्येवर उपाय योजताना तुमच्या संकल्पना सृजनशील असणे महत्त्वाचे.
* गटचर्चेदरम्यान कोणालाही वैयक्तिक पातळीवर संबोधू नये. तुमचे बोलणे हे सर्व गटाला उद्देशून हवे. बोलताना औपचारिक भाषेचा वापर करा. तुमचा आवाज सर्वात दूर बसलेल्या व्यक्तीलाही नीट ऐकू येईल, असा असावा.


सारांश काढताना पुढील मुद्दे लक्षात ठेवा-


* नवे मुद्दे मांडू नका.
* फक्त तुमचे मुद्दे मांडू नका. इतरांच्या मुद्दय़ांनाही स्थान द्या.
* एकाच दृष्टिकोनातून पाहू नका.
* संक्षिप्त स्वरूपात म्हणणे मांडा.
* सारांश मांडून पूर्ण झाले की, नंतर पुन्हा जोडमुद्दे मांडू नका.


गटचर्चेचे प्रकार


* विषयावर आधारित गटचर्चा- याचे दोन प्रकार असतात- 
(अ) वस्तुस्थितीवर आधारित विषय- हे विषय सर्वसामान्यांच्या माहितीतले असतात. हे विषय सामाजिक, राजकीय, आर्थिक, विज्ञान इत्यादी क्षेत्रांशी निगडित असतात.
(ब) वादग्रस्त विषय- विषयावरूनच लक्षात येते, की यात एकमत असू शकत नाही. या विषयावर चर्चा करताना मुद्दा न पटल्याने आवाजाची पातळी वाढू शकते. मात्र, त्यावेळी तुम्ही स्वत:वर नियंत्रण राखत तार्किकदृष्टय़ा तुमचे म्हणणे कसे मांडता, याचे निरीक्षण पॅनेलमधील तज्ज्ञ करतात.
* केस-स्टडीवर आधारित गटचर्चा- यात विषयाऐवजी एखाद्या प्रसंगावर अथवा घटनेवर आधारित चर्चा केली जाते. यामध्ये परिस्थितीची माहिती देऊन ग्रुपला त्यावरील समस्येवर तोडगा काढण्यासाठी उपाययोजना करण्यास सांगितले जाते.


निरीक्षण आणि सराव


गटचर्चेमधील आपली कामगिरी उत्तम होण्याकरता अधिकाधिक सराव करणे उपयुक्त ठरेल. त्यासाठी वेगवेगळ्या परिसंवादांना उपस्थित राहा तसेच मित्रांचा ग्रूप बनवून त्यात गटचर्चेचा सराव करा. इतर वक्ते अथवा ग्रूपमधील इतर विद्यार्थी आपल्या प्रतिक्रिया काळजीपूर्वक आणि निष्पक्षपातीपणे कशा व्यक्त करतात, प्रश्न कसे उपस्थित करतात, एखाद्या मुद्दय़ाशी सहमती-असहमती कशी दर्शवतात याचे सखोल निरीक्षण करा. 
गटचर्चेच्या सरावामुळे वेगवेगळ्या विषयांवर विचार करण्याची सवय जडते. समोरची व्यक्ती आपले मुद्दे कसे मांडते, त्या मुद्दय़ांचे शांतपणे खंडन करून आपल्याला आपला मुद्दा कसा रेटता येईल, याचा सराव होतो. शक्य तितक्या औपचारिक-अनौपचारिक चर्चासत्रांमध्ये सहभागी झाल्याने समूहात आपले म्हणणे 
आत्मविश्वासाने मांडण्याची सवय होईल.


सुरुवात व शेवट 


* गटचर्चेत प्रारंभी बोलणे हे जसे लाभदायक असते, तसेच ते प्रभावी न झाल्यास त्याचा फटकाही बसू शकतो.
* माहितीपूर्ण संभाषणकौशल्याने तुम्ही सुरुवातीलाच अनुकूल छाप पाडलीत तर उत्तमच. मात्र, जर तुम्ही सुरुवात भीत भीत वा चुकीचे दाखले देत केलीत तर त्यामुळे न भरून येणारे नुकसान होईल.
* तुम्ही चर्चेला सुरुवात करत असाल तर ते बोलणे अचूक आणि नेमके असावे. उगाचच बोलणे लांबवू नका. जर तुम्हाला दिलेल्या विषयाचे सखोल ज्ञान असेल आणि पुरेसा आत्मविश्वास असेल तरच चर्चेची सुरुवात करा.
* अनेकदा गटचर्चेच्या शेवटी एकमत होत नाही. खरे पाहता एकमत होणे अपेक्षितही नसते. परंतु, प्रत्येक गटचर्चेच्या शेवटी सारांश मांडण्याची संधी तुम्हाला साधता येईल. त्यात मांडण्यात आलेल्या विविध मुद्दय़ांचा उल्लेख जरूर करा.

* चच्रेला सुरुवात करण्यापूर्वी सोबतच्या उमेदवारांची नावे जाणून घ्या आणि चच्रेदरम्यान इतरांना नावाने संबोधा.

* आत्मविश्वासाने आणि सुहास्य मुद्रेने मतप्रदर्शन करा. 
* आपली मते मांडताना ती मुद्देसूद, विषयाला धरून, समर्पक आणि तर्कसुसंगत असणे गरजेचे आहे. 
* स्वत:ची कामगिरी उंचावण्यासाठी आपण मांडत असलेले मुद्दे इतर उमेदवारांकडून खोडले जाणे स्वाभाविक आहे. परंतु, त्यामुळे निराश होऊन माघार घेऊ नका किंवा आक्रस्ताळी भूमिकेत शिरू नका. अशा वेळी सौम्यपणे आपला दृष्टिकोन पुढे रेटत राहणे अपेक्षित असते. कारण गटचच्रेत कोणाची हार-जीत अपेक्षित नसून एकत्रित सहभागाने शेवटपर्यंत विचारमंथन पुढे सरकवत ठेवणे हा गटचर्चेचा अंतिम हेतू असतो. 
* प्रत्येक वेळी दुसऱ्या उमेदवारांची मते नाकारल्याने निरीक्षकांच्या मनात आपली प्रतिमा नकारात्मक होऊ शकते. इतरांच्या विचारांवर आक्षेप घेताना थेट नकारात्मक न बोलता, प्रश्नार्थक विधाने करून किंवा अंशत: विरोध दर्शवून स्वत:चे मत मांडणे योग्य ठरते. 
* कोणत्याही विषयावर समूहात मतप्रदर्शन करताना जातिवाचक, धर्मवाचक, िलगवाचक विधाने हेतुपुरस्सर टाळणे इष्ट ठरते.
* वाद-प्रतिवादाने चच्रेतील वातावरण तंग झाले असेल तर विषयाला धरून काही हलकीफुलकी विधाने, नर्मविनोद किंवा शाब्दिक कोटय़ा करून चच्रेत प्रसन्नता आणण्याचा प्रयत्न करा. यातून आपली विनोदबुद्धी, चलाखी आणि शांतताप्रिय मनोवृत्ती दिसून येईल.
* चच्रेत मतप्रदर्शन करताना सहभागी असलेल्या सर्वाकडे बघून बोलणे गरजेचे आहे. तसेच चच्रेत फारसा सहभाग घेत नसलेल्या एखाद्या सदस्याला उद्देशून, विषयाशी निगडित प्रश्न विचारून त्याला बोलण्यासाठी उद्युक्त करण्याचे कसबही प्रसंगी दाखवणे आवश्यक ठरते. यातून आपली सांघिक वृत्ती दिसून येते. 
* स्वत:च्या मतांबद्दल आग्रही असणे योग्यच, पण विचारप्रदर्शनात कोठेही आततायीपणा जाणवायला नको. बोलताना आपल्या आवाजाची पट्टी, हातवारे, पायांची हालचाल, बसण्याची पद्धत सर्व काही संयमित असावे.
* काही उमेदवारांना इंग्रजीतून अस्खलित संवाद साधणे कठीण जाते. मात्र, हा न्यूनगंड बाळगत गप्प बसू नका. जमेल तितका इंग्रजीतून संवाद साधण्याचा प्रयत्न करा. 
* विषयांतर टाळण्यासाठी हजरजबाबीपणाने चच्रेला मूळ मुद्दय़ाकडे नेण्याचा प्रयत्न करा.



शेअरबाजार शिकायचाय ?

पैसा हा आपल्या दैनंदिन जीवनातील महत्त्वाचा भाग. भविष्याची तरतूद म्हणून आपण बचत करतो, गुंतवणूक करतो. आज बाजारात गुंतवणुकीसाठी म्युच्युअल फंड, शेअर मार्केट आणि वस्तू मार्केट, सरकारी आणि खासगी बाँड्स असे अनेक पर्याय उपलब्ध आहेत हे आपल्याला माहीत आहेच.
शेअरबाजार हा गुंतवणूकदारांसाठी धाडसी पर्याय असतो. अनेकांना त्याबद्दल उत्सुकता असते. परंतु पुरेशी माहिती नसल्यामुळे किंवा ''शेअर बाजारात पैसे गुंतवले म्हणजे पैसे बुडाले,'' अशाप्रकारच्या भीतीमुळे गुंतवणुकीसाठी शेअरबाजाराचा विचार करायला धजावत नाहीत.

शेअरबाजारात उतरण्यापूर्वी त्याचा अभ्यास करण्याची गरज असते. वर्तमानपत्रे, इंटरनेटवरील साइट्स, शेअरबाजाराविषयी माहिती देणारे चॅनेल्स याद्वारे बरीच माहिती मिळू शकते. ऑनलाइन ट्रेडिंग करण्यासाठी http://content.icicidirect.com, http://www.sharekhan.com सारख्या लोकप्रिय आणि विश्वसनीय साइट उपलब्ध आहेत.
शेअरबाजार आणि ऑनलाइन ट्रेडिंग याबद्दलचे व्यावहारिक ज्ञान मिळवण्याचा उत्तम मार्ग म्हणजे व्हर्च्युअल ट्रेडिंग. http://virtualstocks.icicidirect.com/ साइटवर तुम्ही व्हर्च्युअल मनी म्हणजेच खोटे पसे वापरून शेअर्सची खोटी खोटी खरेदी-विक्री करू शकता. येथे तुम्ही BSE आणि NSE वर खरेदी-विक्रीची ऑर्डर देऊ शकता. Virtual stock वर खऱ्या लाइव्ह मार्केटप्रमाणे कोणतीही जोखीम नसते. त्यामुळे तुम्ही येथे वेगवेगळे प्रयोग करून बघू शकता आणि तुमचा आत्मविश्वास वाढण्यास मदत होते.
Virtual stock हा ऑनलाइन ट्रेडिंग करण्यासाठी बनवलेला एक खेळ आहे. ह्या खेळात सहभागी होण्यासाठी रजिस्ट्रेशन करणे गरजेचे असते. तुमचे अकाऊंट तयार झाल्यावर ट्रेडिंग करण्यासाठी तुम्हाला 15 लाख रुपये देऊ केलेले असतात. बाजारभावाप्रमाणे शेअर्सची खरेदी-विक्री करून आपल्याला नफा मिळवता येतो का ते या खेळाद्वारे पाहता येते. तुम्हाला नफा झाल्यास तो नफा तुमच्या ताब्यातील (खोटय़ा खोटय़ा) रकमेत समाविष्ट केला जातो आणि तोटा झाल्यास ती रक्कम कापून घेतली जाते.
तसेच शेअर बाजाराच्या वेळेत म्हणजेच सकाळी 9.15 ते 3.30 ह्या वेळेतच हे व्यवहार करू शकता. या साइटवर काही विशिष्ट कंपन्यांच्याच शेअर्सची खरेदी-विक्री करता येते. त्या कंपन्यांच्या शेअर्सची किंमत लाइव्ह मार्केटनुसार वर-खाली होताना दिसते. मार्केटनुसार तुम्ही तयार केलेल्या पोर्टफोलिओच्या किमतीत होणाऱ्या बदलांचे परीक्षण तुम्हाला करता येते. तुम्हाला या खेळाद्वारे सराव करून कौशल्य प्राप्त करता येते. खरे व्यवहार करताना नवखेपणा कमी होऊन होणाऱ्या चुका प्रत्यक्ष व्यवहारात टाळता येतील.
या साइटवर रजिस्ट्रेशन कसे करायचे, शेअर्सच्या खरेदी-विक्रीचे व्यवहार कसे करायचे, पोर्टफोलिओ कसा बघायचा, हे सर्व व्हिडीओरूपात उपलब्ध आहे. FAQ मधे virtual stock बद्दलच्या तुमच्या प्रश्नांची उत्तरे मिळतील. खरेदी-विक्रीचे व्यवहार करताना साइटवरील विविध लिंक्स cash buy/sell, margin buy/sell इत्यादींची माहिती दिलेली आहे. 
http://www.nse-india.com/NP/nse_paathshaala.htm आणि http://moneybhai.moneycontrol.com/ या अशाच प्रकारच्या व्हर्च्युअल ट्रेडिंगच्या साइट्स आहेत. या साइट्सवरदेखील अकाऊंट उघडण्याच्या संदर्भातील माहिती आणि व्हच्र्युअल ट्रेडिंग करण्याची नियमावली तसेच व्यवहारात वापरल्या जाणाऱ्या शब्दांचे अर्थ उपलब्ध आहेत.
मनाली रानडे


कृपया खालील लिंक पहाः

सोमवार, ९ मार्च, २०१५

राज्य व केंद्रीय लोकसेवा स्पर्धा परीक्षाच्या ऑनलाइन सराव परीक्षा


आज ई-लर्निंगचा बोलबाला आहे. प्राथमिक शिक्षणापासून उच्च शिक्षणापर्यंत इंटरनेट आणि संगणकाचा शिक्षणात वापर वाढताना दिसतो. तरुणाईच्या हातात विविध कंपन्यांच्या टॅबलेट आणि स्मार्टफोनची मॉडेल्स खेळताहेत. क्लासरूम टीचिंगपासून ते परीक्षा देणे या सर्वच क्षेत्रांत ई-लर्निंला मोठाच वाव आहे. स्पर्धा परीक्षाही त्याला अपवाद कशा असतील? आज बँकांच्या परीक्षा ऑनलाइन व्हायला लागल्या आहेत. कदाचित भविष्यात यूपीएससी आणि एमपीएससीच्या परीक्षाही होऊ शकतील. स्पर्धा परीक्षांची तयारी करण्यासाठी ऑनलाइन ई-लर्निंसारखे समर्थ साधन नाही.

केंद्रीय किंवा राज्य लोकसेवा परीक्षांची तयारी करणाऱ्या विद्यार्थ्यांसाठी तीन टप्पे फार महत्त्वाचे असतात. पहिल्या टप्प्याच्या तयारीत शिकणे, दुसऱ्या टप्प्यात उजळणी आणि तिसऱ्या टप्प्यात सराव करायचा असतो. सरावासाठी मुख्यत: विविध टेस्ट सीरिजचा उपयोग केला जातो. किती सराव परीक्षा सोडवतो यापेक्षा त्या कशा सोडवतो आणि त्याचे विश्लेषण म्हणजे 'परफॉर्मन्स अ‍ॅनॅलिसिस' खूप महत्त्वाचे असते. प्रत्येक विद्यार्थ्यांला या कामगिरीविषयक विश्लेषणावरून स्वत:ची तयारी कुठवर झाली आहे, हे लक्षात येते. त्यानुसार तो अभ्यासाचा आशय, पद्धती आणि तंत्रे यामध्ये योग्य तो बदल करत असतो. बऱ्याच जणांना आपल्या कामगिरीचे विश्लेषण कसे करायचे हे माहीत नसते. ज्यांना माहीत असते त्यांना लागणारा पुष्कळ वेळ यासाठी वापरावा, असे वाटत नाही. विद्यार्थ्यांची ही गरज ओळखून ज्ञान प्रबोधिनीच्या संशोधन विभागाने संगणकावरील एक सॉफ्टवेअर विकसित केले आहे.
www.competeprabodhiniway.com या वेबसाइटवरील हे सॉफ्टवेअर विद्यार्थ्यांना वापरता येईल. शालेय वयापासून देता येणाऱ्या अनेक स्पर्धा परीक्षा (एनटीएस, पीएसए, होमी भाभा, एमपीएससी) या संकेतस्थळावर आहेत. त्यापकी जर एमपीएससी हा पर्याय निवडला तर या परीक्षेसाठी ऑनलाइन मॉक टेस्टला आपण जाऊ शकाल. नोंदणी केल्यानंतर पेपर-१ आणि पेपर-२ च्या दोन छोटय़ा चाचण्या आपल्याला विनामूल्य देता येतील.

कामगिरीचे विश्लेषण

या चाचण्या देताना योग्य पर्याय निवडण्याबरोबरच एखादे उत्तर तुम्ही किती खात्रीने देत आहात असाही पर्याय निवडता येईल. यामुळे 'परफॉर्मन्स अ‍ॅनॅलिसिस'ला मदत होईल. आपल्याला मिळणाऱ्या गुणांचे विश्लेषण हे विषय-घटकानुसार, वेळेनुसार, काठिण्यपातळीनुसार मिळते. एवढेच नव्हे तर प्रश्नपत्रिका सोडवताना बऱ्याचदा आपण ती एकाच वेळी सलग सोडवत नाही. ती वेगवेगळ्या फेऱ्यांमध्ये सोडवतो. प्रत्येक फेरीला लागलेला वेळ, त्यात बरोबर आलेली उत्तरे, चुकलेली उत्तरे हेही कळते. ही सर्व माहिती आलेखांच्या रूपातदेखील स्क्रीनवर येते. त्यामुळे हे सारे विश्लेषण समजून घेणे सोपे जाते. आपल्या तयारीतील बलस्थाने आणि कच्चे दुवे संगणक आपल्याला दाखवतो आणि त्याबरोबरच आवश्यक त्या फीडबॅक कॉमेंट्स स्क्रीनवर येतात. या सूचनांनुसार आपल्याला अभ्यासात काय बदल करायला हवेत ते समजते. सारेच विश्लेषण प्रश्नानुसारही असते, त्यामुळे प्रत्येक प्रश्नाचा बारकाईने विचार करता येतो. याशिवाय ही मॉक टेस्ट हजारो मुले देत असल्याने आपला परफॉर्मन्स इतरांच्या तुलनेत कळण्याची व्यवस्था आहे. ही चाचणी देणाऱ्या विद्यार्थ्यांचे सरासरी गुण, सर्वोच्च गुण आणि कमीत कमी गुण हेही कळतात. त्यामुळे मॉक टेस्टमधले आपले सापेक्ष स्थान कळायला मदत होते.


संपर्काची सुविधा

या सर्व तयारीत तज्ज्ञांची मदत आपल्याला लागत असते. येणाऱ्या अडचणी ई-मेलद्वारे कळवण्याची व्यवस्था या प्रणालीत आहे. त्याला तज्ज्ञांद्वारे मार्गदर्शन करणारी उत्तरे ई-मेलद्वारे पाठवली जातात. परीक्षार्थीकडून येणाऱ्या फीडबॅक्समधून ही प्रणाली सतत सुधारत जाते हे आणखी एक वैशिष्टय़!
www.competeprabodhiniway.com या वेबसाइटवर जाऊन ज्ञान प्रबोधिनीच्या या ऑनलाइन मॉकटेस्टचा विद्यार्थ्यांना जास्तीत जास्त उपयोग करता येईल.
        -विवेक पोंक्षे
कृपया खालील लिंक पहाः

http://www.loksatta.com/career-vrutant-news/state-and-union-public-service-online-practice-examination-1078790/